Vorige week, vrijdag: Alejandro stond opeens voor mijn deur.* Buenas Tardes Amigo.
Sinds vorige week, zaterdag weer 6 gatjes in mijn oren, het 7e komt binnenkort ook in mijn linke oor te zitten, ik moet eerst naar een piercing winkel.
Maandag: een vrouw tegen gekomen die dezelfde tattoo heeft als ik en de kater. Op de buitenkant van haar rechte arm trouwens, en veel groter ook. Viel me op toen de mouw van haar trui haar voorarm plotseling ontblootte toen ze me de dichtstbije bankautomaat aanwees. Ik liet haar de mijne ook zien.
Dinsdag: voor de eerste keer dit jaar in de zee gezwommen. Een schitterend kleurpalet die van donkergroen, blauw, marine blauw, licht- en donkerblauw, zwart-blauw, bleu pétrole, blauw-grijs, kobalt, loodkleurig en grijs tot aan paars, lavandel, roze, geel, oranje, gouden, zandkleurig, quartz, wit, violet, zilver, metaalglanzend, nachtblauw en zwart reikte. Lang achter de breaking point op mijn board gelegen tussen de zee en de hemel.
Woensdag 12 oor-wasbolletjes tegen geluid gekocht, "aangenaam zacht voor rust en welzijn". Naar het concert van PJ Harvey & John Parish geweest, hun enige optreden in Nederland, Paradiso. Actuele album: A Woman A Man Walked By. "The way Polly Jean seems crushed by the weight of her own songs and arrangements, as if the air is literally being sucked out of them ... admirable if not always enjoyable." (John Peel, komt binnenkort op mijn nachtkastje te liggen... nou... op de grond moet ik wel zeggen). Zo was het ook, aangenaam zacht voor rust en welzijn. Haar stem was breid, vol en helder tegelijktijd, ze reikt van droogheid tot aan weligheid. In amplitude gemoduleerd met steeds onverwacht gebrokkene akkorden en harmonien. Een paar sentimentele nummers vond ik minder, maar de versie van Jesus, Save Me wel geweldig. Edwin** nog toevallig tegen gekomen.
P. is een ping pong bat in vorm van een vleermuis aan het creëren. Like bat, like Batman, zeggt een oud wijs irs spreekwoord.
De laatste danser van Mao was Li Cunxin.
* Net uit Mexico terug. Geen griep.
** Vriend en ook gitarist van Zwarte Poezie. Het motief van Edwins gitaar is ook het motief van een topje van me, zo raakten Edwin en ik ooit in contact. Zo. Dan hebben wel dit hoofdstuk ook af.
Sinds vorige week, zaterdag weer 6 gatjes in mijn oren, het 7e komt binnenkort ook in mijn linke oor te zitten, ik moet eerst naar een piercing winkel.
Maandag: een vrouw tegen gekomen die dezelfde tattoo heeft als ik en de kater. Op de buitenkant van haar rechte arm trouwens, en veel groter ook. Viel me op toen de mouw van haar trui haar voorarm plotseling ontblootte toen ze me de dichtstbije bankautomaat aanwees. Ik liet haar de mijne ook zien.
Dinsdag: voor de eerste keer dit jaar in de zee gezwommen. Een schitterend kleurpalet die van donkergroen, blauw, marine blauw, licht- en donkerblauw, zwart-blauw, bleu pétrole, blauw-grijs, kobalt, loodkleurig en grijs tot aan paars, lavandel, roze, geel, oranje, gouden, zandkleurig, quartz, wit, violet, zilver, metaalglanzend, nachtblauw en zwart reikte. Lang achter de breaking point op mijn board gelegen tussen de zee en de hemel.
Woensdag 12 oor-wasbolletjes tegen geluid gekocht, "aangenaam zacht voor rust en welzijn". Naar het concert van PJ Harvey & John Parish geweest, hun enige optreden in Nederland, Paradiso. Actuele album: A Woman A Man Walked By. "The way Polly Jean seems crushed by the weight of her own songs and arrangements, as if the air is literally being sucked out of them ... admirable if not always enjoyable." (John Peel, komt binnenkort op mijn nachtkastje te liggen... nou... op de grond moet ik wel zeggen). Zo was het ook, aangenaam zacht voor rust en welzijn. Haar stem was breid, vol en helder tegelijktijd, ze reikt van droogheid tot aan weligheid. In amplitude gemoduleerd met steeds onverwacht gebrokkene akkorden en harmonien. Een paar sentimentele nummers vond ik minder, maar de versie van Jesus, Save Me wel geweldig. Edwin** nog toevallig tegen gekomen.
P. is een ping pong bat in vorm van een vleermuis aan het creëren. Like bat, like Batman, zeggt een oud wijs irs spreekwoord.
De laatste danser van Mao was Li Cunxin.
* Net uit Mexico terug. Geen griep.
** Vriend en ook gitarist van Zwarte Poezie. Het motief van Edwins gitaar is ook het motief van een topje van me, zo raakten Edwin en ik ooit in contact. Zo. Dan hebben wel dit hoofdstuk ook af.
Articles
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire